![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Strzelba pana Czechowa
Jadę do Krakowa. Nie, to nic groźnego, sprawę mam. Jeszcze nie teraz, niech się trochę ogarnie, ale muszę. Niegdyś mnie to miasto pociągało, teraz raczej bawi, ale przyznać trzeba, że coś w nim jest. Jest bardzo pojemny i każdego przerabia na swoją modłę.
Taki Jarosław Gowin, choć z Jasła, to krakowski jest do bólu, do szpiku kości, do imentu. Te maniery, przez nieżyczliwych pretensjonalnością zwane, są wszak krakowskie jak bajgle, co je na ulicach sprzedają, i pomnik Koniewa, który gdzieś wywieźli. Jest też pan Gowin tak po krakowsku nienachalnie interesujący i w nieoczywisty sposób prostolinijny, jak przystało na cesarsko-królewskie salony. To szczególne wydanie krakowskiej prostolinijności ludzie z gminu, czyli z reszty Polski, za hipokryzję biorą. Niesłusznie, drogie pospólstwo, to Kraków jest!
W tymże mieście wszyscy się kochają i sobie pomagają, tacy to ludzie. I pomyśleć, że później ich oszczercy wykpiwają, kłopoty z kręgosłupem zarzucają, ech......
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
