Urzędnik zasługujący na zaufanie

źródło: Archiwum Kurii Metropolitarnej w Krakowie

Karol Wojtyła w mundurze Wojska Polskiego

źródło: materiały prasowe

Odzyskanie przez Polskę niepodległości przyniosło Wojtyłom stabilizację. W listopadzie 1918 roku Kadra Zapasowa Pułku Wadowickiego na stałe powróciła już do Wadowic. Wiadomo było, że oznacza to zakończenie tułaczki.

Na przełomie października i listopada 1918 roku wobec nowej sytuacji międzynarodowej, czyli rozpadu monarchii austro‑węgierskiej i zapowiedzi bliskiej klęski Niemiec, Polacy coraz wyraźniej zdawali sobie sprawę, że odbudowa niepodległego państwa polskiego jest bliska, a co za tym idzie – utworzenie polskiego wojska.

Wadowice jako pierwsze 7 października 1918 roku Rada Regencyjna w wydanym w Warszawie orędziu do narodu polskiego proklamowała utworzenie niepodległej Polski, 12 października wydała dekret o przejęciu władzy zwierzchniej nad wojskiem i zalecała natychmiastowe zaprzysiężenie.

„W dekrecie tym Rada postanowiła wprowadzić natychmiast nową rotę przysięgi, w której żołnierze ślubować mieli Państwu Polskiemu i Radzie Regencyjnej jako tymczasowej zastępczyni przyszłej władzy zwierzchniej Państwa Polskiego" (cyt. za W. Milewska, J.T. Nowak, M. Zientara, „Legiony Polskie 1914–1918").

Z chwilą zaprzysiężenia wojsko miało przejść pod władzę Rady Regencyjnej. Ona też rezerwowała sobie prawo dalszych nominacji oficerskich.

Te odezwy Rady Regencyjnej zostały dobrze przyjęte w całej Galicji. Także w Wadowicach, w których służył w wojsku Karol Wojtyła, organizowano z tej okazji wiece poparcia, a z inicjatywy Rady Miejskiej urządzono uroczyste zebranie. „Jak czytamy w raporcie na ten temat wadowickich władz, w zebraniu wzięła udział większość okolicznej inteligencji,...