Sądy krajowe nie mogą rościć sobie pierwszeństwa wobec TSUE

R. Daniel Kelemen, Piet Eeckhout, Federico Fabbrini, Laurent Pech, Renáta Uitz, Tomasz Tadeusz Koncewicz* Kryzys wywołany wyrokiem FTK przypomina nam bolesną prawdę, o której wielu zwolenników pluralizmu konstytucyjnego zdaje się zapominać, że czasami bezpośrednie konflikty normatywne są nie do uniknięcia.

Unia Europejska jest wspólnotą opartą na rządach prawa. Porządek prawny UE jest kręgosłupem, który spaja Unię Europejską, a orzeczenie niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego (dalej jako „FTK") z 5 maja 2020 r. w sprawie Weiss stanowi poważne zagrożenie dla tego porządku prawnego. Zagrożenie to znacznie wykracza poza potencjalne konsekwencje, jakie to rozstrzygnięcie niesie z sobą dla europejskiej polityki pieniężnej.

Jako Autorzy tego oświadczenia, wyrażamy wspólne przekonanie, że pogląd niemieckiego FTK, zgodnie z którym korzysta on z kompetencji do uznania, że wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE") „nie ma mocy wiążącej w Niemczech", jest nie do obrony i musi zostać zdecydowanie odrzucony. Postanowiliśmy przedstawić takie stanowisko także w celu podania w wątpliwość słuszności tych akademickich poglądów na temat pluralizmu konstytucyjnego i tożsamości konstytucyjnej, które bronią kompetencji FTK lub jakiegokolwiek sądu krajowego do wydania podobnego orzeczenia podważającego autorytet wyroków TSUE i które (nawet jeżeli jedynie w sposób niezamierzony) zachęcałyby do podjęcia takiego kroku.

Koncepcja pluralizmu

W ostatnich dziesięcioleciach naukowcy opracowali koncepcję pluralizmu konstytucyjnego jako sposobu na rozwiązanie impasu pomiędzy TSUE a krajowymi sądami...