W jaki sposób rozliczyć emisję obligacji

Źródło przychodów, do którego należy przypisać koszty poniesione przez emitenta, zależy od tego na jaki cel zostały wykorzystane pozyskane środki. BARTOSZ SUŁAWKO

Emisja obligacji może stanowić dla podatników alternatywną drogę pozyskiwania środków finansowych, niejednokrotnie bardziej atrakcyjną niż kredyt bankowy – nie tylko z ekonomicznego punktu widzenia, lecz także z powodu braku konieczności spełnienia restrykcyjnych wymogów często stawianych przedsiębiorcom przez banki.

Specyficzna forma pożyczki

Jakie są skutki w podatku dochodowym od osób prawnych emisji obligacji dla emitenta? Odpowiedź na to pytanie należy rozpocząć od przytoczenia definicji obligacji. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 15 stycznia 2015 r. o obligacjach, obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji, zwanego dalej "obligatariuszem", i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Analiza przytoczonej definicji prowadzi do wniosku, że obligacje są papierem wartościowym o charakterze dłużnym. Emitent, w zamian za środki otrzymane od nabywcy obligacji, ma obowiązek spełnienia na jego rzecz konkretnego świadczenia, którym najczęściej jest zapłata odsetek lub dyskonta (różnicy między ceną emisyjną a ceną wykupu). A zatem obligacje w swej istocie powinny być traktowane jako specyficzna forma pożyczki.

Pogląd taki jest prezentowany także przez organy podatkowe. W interpretacji indywidualnej z 2 grudnia 2016 r....