Nowy europejski Bauhaus

Ursula von der Leyen Niezbędna zmiana systemowa wymaga własnej estetyki: połączenia wzornictwa i trwałości – pisze przewodnicząca Komisji Europejskiej.

Chicago, Tel Awiw, Ascona, Dessau, Kaliningrad. Paul Klee, Wassily Kandinsky, Anni Albers, László Moholy-Nagy, Iwao Yamawaki. „Państwowy Bauhaus", założony w Weimarze w 1919 r. przez Waltera Gropiusa i przyjaciół, szybko stał się międzynarodowym ruchem w architekturze, sztuce i wzornictwie.

Przez ponad 100 lat wpływał na kreatywne myślenie, zmieniał wygląd wyposażenia wnętrz i miejskiego krajobrazu na całym świecie. Łącząc sztukę i praktyczny wymiar rzeczywistości, genialna awangarda Bauhausu w dosłownym sensie przyczyniła się do ukształtowania przemian społecznych i gospodarczych w społeczeństwie przemysłowym XX wieku.

Zmieńmy sposób planowania

100 lat później stawiamy czoła nowym globalnym wyzwaniom, wśród których znajdują się: zmiana klimatu, zanieczyszczenia, cyfryzacja i eksplozja demograficzna, która zgodnie z przewidywaniami sprawi, iż do połowy stulecia liczba ludności na świecie wzrośnie do 10 miliardów. Powyższe zmiany idą w parze z pozornie nieograniczonym wzrostem gospodarczym odbywającym się kosztem naszego dobrostanu, naszej planety oraz naszych wyczerpujących się zasobów naturalnych.

Za emisję co najmniej 40 proc. wszystkich gazów cieplarnianych odpowiedzialne są budynki i infrastruktura. Współczesne konstrukcje są w...