Niech będzie przeklęta żarówka

Ludzkość najpierw krótkowzrocznie zrezygnowała z zegara biologicznego, a teraz po omacku próbuje powracać do tego, do czego powrócić się nie da.

Media PRL-owskie nie zajmowały się takimi głupstwami, ale przegniłe media kapitalistyczne – tak. W 1962 roku przebojem lata w zachodniej prasie i telewizji było zdjęcie młodego (23 lata) francuskiego speleologa Michela Siffre, wyczerpanego i w opłakanym stanie wychodzącego z alpejskiej jaskini Scarasson. Wszedł do niej 18 lipca, wyszedł – 14 września. Pozostawał 110 metrów pod powierzchnią ziemi, bez zegarka, radia. Czeluść jaskini stworzyła warunki do obserwowania reakcji fizjologicznych oraz ewolucji rytmu „czuwanie – sen" przy braku jakichkolwiek zewnętrznych wskaźników czasu. Pod ziemią nie było żadnych reguł, wezwań na śniadanie, obiad, do snu, nie było pobudek, Michel Siffre robił to tylko wtedy, gdy odczuwał taką potrzebę.

W jaskini panowały nieprzeniknione ciemności, stała temperatura nie podlegała dobowym wahaniom, na wszystkim skraplała się woda, wilgoć...