Adele Bloch-Bauer I

źródło: Neue Galerie New York

Gustav Klimt, współtwórca i jeden z najwybitniejszych przedstawicieli Secesji Wiedeńskiej, na prezentowanym portrecie uwiecznił nie tylko piękną Adele, ale też pełną arystokratyczno-burżuazyjnego przepychu epokę, która wraz z wybuchem I wojny światowej bezpowrotnie przeminęła.

Gustav Klimt był synem wiedeńskiego grawera, miał też dwóch braci i trzy siostry, cała rodzina żyła więc w bardzo skromnych warunkach. Urodził się 14 lipca 1862 r. w Baumgarten, ubogiej dzielnicy na peryferiach Wiednia. Ówczesna stolica Austro-Węgier to miasto pełne kontrastów. Z jednej strony – za panowania cesarza Franciszka Józefa I – intensywnie rozrastało się architektonicznie i rozwijało gospodarczo, a klasy uprzywilejowane, arystokracja i burżuazja, pławiły się w luksusie. Z drugiej – na jego obrzeżach ubodzy wiedeńczycy ledwie wiązali koniec z końcem, marząc, by wyrwać się z biedy. Wśród tych nielicznych, którym się to udało, był Gustav Klimt.

Jako nastolatek kształcił się w wiedeńskiej szkole sztuki użytkowej, by wraz z młodszymi braćmi w przyszłości przejąć interes ojca. Jego talent, ale też zdolności jego brata Ernsta, dostrzegł i docenił prof. Ferdinand Laufberger. To dzięki protekcji profesora Klimtowie otrzymywali kolejne zlecenia – m.in. malowali i dekorowali wnętrza willi Hermesa, a wspólnie z Franzem Matschem – pałacu Sturany czy nowego gmachu Burgtheater. Za tę ostatnią pracę Gustav Klimt w wieku

26 lat został odznaczony przez cesarza Złotym Krzyżem Zasługi Cywilnej z Koroną. To był swoisty bilet na salony wiedeńskich elit....