Współpraca w postępowaniach karnych po brexicie

Jednym z bardziej szczegółowo uregulowanych instytucji w Umowie o Brexicie jest instytucja nakazu aresztowania. Umowa określała przesłanki wydania oraz wykonania nakazu aresztowania i wskazuje podmioty odpowiedzialne w tej procedurze.

Prawo Unii Europejskiej reguluje także obszar współpracy organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych. Stosowne regulacje umożliwiają realizację czynności procesowych w postępowaniu karnym, np. przesłuchanie świadka czy uzyskanie zabezpieczenia majątkowego w sytuacji, gdy sprawa dotyczy kilku jurysdykcji w ramach UE. Pozwala to przedsiębiorcom, występującym niejednokrotnie w roli pokrzywdzonego, na efektywniejsze dochodzenie swoich praw poprzez sprawniejszą realizację czynności procesowych w ramach współpracy sądowej pomiędzy państwami UE.

Podstawa prawna współpracy

Brexit wpłynął w istotny sposób na kwestię wzajemnej pomocy w postępowaniach karnych pomiędzy Zjednoczonym Królestwem a państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Dotychczasowe regulacje wewnątrzunijne, których stroną było Zjednoczone Królestwo, zostały zastąpione Umową z dnia 31 grudnia 2020 r. o Handlu i Współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony (dalej jako: „Umowa o Brexicie"). Umowa o Brexicie, w jej części trzeciej reguluje osobno obszar współpracy organów ścigania i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych.

Przy czym nie stanowi ona jedynej regulacji pomiędzy...