Urwane życiorysy

źródło: zbiory G. Tymińskiego

Odnalezienie dokumentów dotyczących Piotra Konopki możliwe było dzięki pracy archiwistów i historyków z Centrum Informacji o Ofiarach II Wojny Światowej

Centrum Informacji o Ofiarach II Wojny Światowej w Archiwum IPN od niemal dekady pomaga rodzinom w poszukiwaniu dokumentów i informacji o wojennych losach bliskich.

Neuenbürg to niewielka, senna miejscowość w zachodnich Niemczech, niedaleko granicy z Francją. Przy drodze biegnącej do pobliskiego miasta Bruchsal znajduje się niewielki cmentarz parafialny. Uwagę zwracają znajdujące się przy głównej alei rzędy białych krzyży ze swojsko brzmiącymi nazwiskami: Edward Mazurek, Tadeusz Fijałkowski, Piotr Konopka. Grób tego ostatniego, przed którym pewnego jesiennego popołudnia 2019 r. stanął jego siostrzeniec, Grzegorz Tymiński, był ostatnim etapem trwających przeszło 70 lat poszukiwań.

Nadzieja umiera ostatnia

Piotr Konopka urodził się 28 marca 1920 r. w Cieciorkach w powiecie Długobórz województwa białostockiego. Tam spędził dzieciństwo, tam też pracował w wyuczonym zawodzie jako piekarz. Jak wynika z rodzinnych relacji, brał udział w wojnie obronnej Polski 1939 r. Podczas niemieckiej okupacji wyjechał prawdopodobnie za pracą do Królewca, gdzie w kwietniu 1944 r. został aresztowany przez gestapo i... ślad po nim zaginął. Po zakończeniu wojny rodzina rozpoczęła poszukiwania, zwracając się o pomoc m.in. do Polskiego Czerwonego Krzyża. Bez rezultatu. Mimo to, nie tracąc nadziei, nie ustawała w poszukiwaniach. Każda informacja o jego losie, nawet ta najmniejsza, była na wagę złota. Czekała na nią przede wszystkim najmłodsza siostra Piotra, Lucyna. Aż nadszedł rok 2016.

Grzegorz Tymiński o Centrum Informacji o...