Archiwum pamięci cyfrowej

autor zdjęcia: Piotr Gajewski

źródło: IPN

Obecnie finalizowane są prace nad implementacją do Cyfrowego Archiwum ponad 400 tysięcy zeskanowanych fotografii

Ostatnie dwie dekady to skok cywilizacyjny od archiwalnej „epoki kamienia łupanego", kiedy to podstawą bytu były karty informacyjne i papierowe spisy zdawczo-odbiorcze, do XXI wieku – wieku społeczeństwa informacyjnego.

Instytut Pamięci Narodowej powołano do życia w grudniu 1998 roku, ale tak naprawdę swoje ustawowe obowiązki zaczął wypełniać dopiero dwa lata później. W pierwszym okresie działalności prace Archiwum, czyli fundamentu tej instytucji, skierowane były w głównej mierze na gromadzenie archiwaliów, w mniejszym zaś stopniu na ich porządkowanie i udostępnianie. Spektakularny w skali światowej proces tworzenia zasobu archiwalnego nowo powstałego bytu poprzez przyjęcie niemalże 100 kilometrów materiałów archiwalnych od kilkudziesięciu różnych podmiotów w kuriozalnie krótkim czasie, spowodował, że nie kładziono wówczas dużego nacisku na komputeryzację Archiwum Instytutu, o informatyzacji nawet nie wspominając.

Kluczowy dla tego zagadnienia był rok 2008, kiedy z inicjatywy kierownictwa pionu archiwalnego podjęto próbę centralizacji wielu pomniejszych baz danych w jedno repozytorium oraz wszczęcia procesu digitalizacji. Przystąpiono do budowy zintegrowanego środowiska obrazującego zasób archiwalny, zarówno centrali Instytutu, jak i ośrodków terenowych. Działania te zaowocowały uruchomieniem 1 października 2009 roku centralnej bazy danych określanej jako system informacji archiwalnej Nexus. System ten stał się nadrzędnym środkiem ewidencyjnym w stosunku do pozostałych kilkuset baz danych funkcjonujących wówczas w Instytucie. Już po roku użytkowania...