Warunki uznania transakcji za wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną

Zdarza się, że podatnicy mają niekiedy wątpliwości dotyczące zastosowania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej uproszczonej. Najważniejsze pytania jakie się pojawiają, dotyczą tego czy w danym przypadku transakcje należy zakwalifikować jako WTT i rozliczyć w procedurze uproszczonej. Podatnicy zastanawiają się, czy w sytuacji w której transport jest organizowany przez ostatniego podatnika, taka transakcja spełnia warunki do uznania jej za WTT.

Celem zastosowania procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej jest uproszczenie rozliczeń pomiędzy podmiotami w niej uczestniczącymi.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną – rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

a)

7

trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

b) przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z przywołanym przepisem, wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna to transakcja, w której występuje trzech podatników VAT, którzy uczestniczą w dostawie VAT w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności. Przy czym, z przywołanych regulacji wynika, że procedura uproszczona może być zastosowana wyłącznie...