Dochodzenie roszczeń w sprawach naruszeń praw własności przemysłowej

Jeżeli naruszenie prawa ochronnego na unijny znak towarowy ma charakter powtarzalny i trwa w chwili zgłoszenia roszczenia niepieniężnego, w tym roszczenia o zakazanie naruszenia, pięcioletni termin przedawnienia biegnie od każdego dnia, w którym naruszenie nastąpiło – uznał Sąd Najwyższy.

Od kilku już dekad jednym z bardziej doniosłych zagadnień związanych ze specyfiką i charakterem ochrony własności intelektualnej jest kwestia właściwego liczenia terminów przedawnienia roszczeń związanych z naruszeniami praw chroniących znak towarowy, patent, czy wzór. Zagadnienie to jest żywo dyskutowane w literaturze i w różny sposób oceniane w postępowaniach sądowych, zwłaszcza w odniesieniu do naruszeń mających powtarzalny lub ciągły charakter. Co jednak najistotniejsze – w zależności od przyjętej wykładni przepisów regulujących przedawnienie roszczeń związanych z naruszeniem IP – właściciel takich praw może być w określonych okolicznościach sprawy ograniczony lub nawet pozbawiony skutecznej ochrony.

Istotnie porządkująca w tym zakresie okazała się długo wyczekiwana uchwała Sądu Najwyższego w powiększonym, siedmioosobowym składzie ws. o sygn. III CZP 30/20. Orzeczenie to rozstrzyga wątpliwości dotyczące wykładni krajowych przepisów odnoszących się do przedawnienia roszczeń niepieniężnych z tytułu naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy, przede wszystkim roszczenia o zaniechanie naruszeń. Wykładnia zaaprobowana we wskazanej wyżej uchwale znajdzie jednak znacznie szersze zastosowanie, a mianowicie również w przypadkach naruszenia innych praw własności przemysłowej, w tym patentu czy wzoru przemysłowego.

Co mówią...