Czy mediacja może prowadzić do przewlekłości postępowania

Mediacja od kilku lat stanowi bardzo chwytliwy, aby nie napisać: modny temat.

Z treści publicznych wystąpień, czy też publikacji naukowych można śmiało wysnuć wniosek, że większość prawników to gorący zwolennicy tego rozwiązania. Spoglądając jednak na statystyki kierowania spraw do mediacji, łatwo się przekonać, że nie jest to często wykorzystywany instrument zakończenia postępowania sądowego. Spróbuję zatem wyjaśnić ten fakt.

Trudne początki

Moje pierwsze doświadczenie z mediacją było raczej negatywne. Było to kilkanaście lat temu, kiedy przepisy kodeksu postępowania cywilnego o mediacji dopiero wchodziły w życie i praktycznie wszystkie ugody zawierane przed mediatorem nie nadawały się do zatwierdzenia.

Pomimo wadliwych projektów ugód sporządzonych przez mediatorów, już wówczas zwróciłam uwagę, że strony postępowania w mocno konfliktogennych sprawach cywilnych, takich jak dział spadku czy podział majątku, po odbytej mediacji stawiały się na rozprawie spokojniejsze, a nawet w dobrych nastrojach i w większości przypadków ugody były zawierane przed sądem. Niestety, wspomniane błędy w treści ugód wywołały u mnie niechęć kierowania spraw do mediacji w poczuciu zmarnowanego czasu i pieniędzy stron.

Po kilku latach, kiedy rozpoczęłam orzekanie w sprawach pracowniczych, zaczęłam ponownie kierować strony do mediacji. Zaskoczenie było o tyle pozytywne, że zawarte ugody były sporządzone prawidłowo. Fachowość...