Liczba Pi jest jak poemat

autor zdjęcia: PAWEŁ WODZYŃSKI/DDTVN/EAST NEWS

źródło: Rzeczpospolita

W Pi zawarta jest każda kombinacja cyfr. Są w niej ukryte numery telefonów, kody kreskowe produktów, daty urodzin i śmierci – wszystko to tam jest.Rozmowa z Danielem Tammetem, pisarzem

Jest pan sawantem. Osobą, która ma zdiagnozowane spektrum autyzmu, a jednocześnie geniuszem obdarzonym niezwykłą pamięcią. Kiedy odkrył pan te zdolności?

Jako dziecko uważałem, że jestem po prostu inny, w pewnym sensie dziwny. Nie było wtedy takich określeń jak autyzm. I rzeczywiście czułem się dziwaczny. W języku angielskim wyraz dziwny, strange, pochodzi od innego wyrazu oznaczającego osobę nieprzynależącą do tego samego kraju. I zawsze czułem ten brak przynależności. Nawet jeśli moi rodzicie mówili po angielsku, nie miałem poczucia, by angielski był moim pierwszym językiem. Miałem poczucie, jakbym pochodził z innego miejsca. Czułem, że muszę się uczyć angielskiego, ale to nie jest mój język. To częste odczucie wśród osób takich jak ja, neuroróżnorodnych. Ale jako dziecko o tym nie wiedziałem. Miałem potrzebę przynależności. Stworzyłem nawet swój własny język przypominający liczby, odzwierciedlający zależności między przedmiotami, ludźmi, ideami. Widziałem te zależności jako kolory, tekstury. Takie postrzeganie zależności to fenomen neurologiczny – synestezja. Często towarzyszy sawantom, autystykom, ale nie tylko. Było wielu pisarzy, którzy mieli podobne zdolności.

Z pańskiego dzisiejszego punktu widzenia to bardziej dar czy przekleństwo?

Jako dziecko czułem się przeklęty. Czułem się tak głównie...