Odzyskany głos mniejszości

autor zdjęcia: UGC/AFP

źródło: Rzeczpospolita

W 40 dni po śmierci Żiny Mahsy Amini, 26 października, tysiące ludzi wyruszyło na cmentarz w Saqez, protestując przeciwko opresyjności irańskich władz

Choć protesty w Iranie prawdopodobnie władzom uda się wyciszyć, dzięki nim jednak wykluczane mniejszości stały się znów słyszalne. Czy przełoży się to na zmiany społeczne?

Żina znaczy „dająca życie”. Ślad tego tradycyjnego dla Kurdów imienia wybrzmiewa za każdym razem, kiedy na ulicach podnoszone jest hasło „żin, żijan, azadi”, czyli „kobieta, życie, wolność” – stary slogan wykorzystywany między innymi przez kurdyjskie partyzantki walczące z Państwem Islamskim. Kiedy po śmierci Żiny Mahsy Amini, 22-letniej mieszkanki irańskiego Kurdystanu, tysiące Irańczyków wyszły na ulice, aby wykrzyczeć sprzeciw wobec opresyjnego systemu, obok przetłumaczonej na perski wersji skandowano również hasło oryginalne.

W ponad 85-milionowym kraju, w którym rdzenni Persowie stanowią zaledwie około połowy mieszkańców, to gest szczególnie symboliczny.

Kiedy 13 września patrol teherańskiej policji obyczajowej zatrzymał Żinę Amini pod pretekstem nieodpowiednio założonej chusty, nic nie wskazywało na to, że już wkrótce będziemy mieć do czynienia z protestami na skalę ogólnokrajową. Od lipca tego roku, kiedy prezydent Ebrahim Ra’isi oficjalnie wypowiedział wojnę liberalizującym się obyczajom młodych Irańczyków, do podobnych zatrzymań dochodziło codziennie w całym kraju. Lato w Iranie upłynęło pod hasłem symbolicznych protestów kobiet w całym kraju, które wspólnie zrzucały nakazane prawem hidżaby, aby potem publikować swój akt obywatelskiego nieposłuszeństwa w internecie pod hashtagiem #no2hijab. Między Irankami a służbami...