Mariaż matematyki i magii intuicji

autor zdjęcia: EHT Collaboration Eso

źródło: Rzeczpospolita

Najważniejsze, choć nie jedyne, dokonania prof. Stephena Hawkinga w obszare fizyki teoretycznej i kosmologii związane były z badaniami czarnych dziur. Na zdjęciu supermasywna czarna dziura w galaktyce Messier 87

Rozmowa z Thomasem Hertogiem, fizykiem i kosmologiem To było fascynujące obserwować, jak poszukując wiecznej niezmiennej prawdy, Hawking dokonał prostego odkrycia, że nasz wszechświat i nasze istnienie są ze sobą ściśle powiązane.

„O pochodzeniu czasu. Ostateczna teoria Stephena Hawkinga" to pięknie opisana podróż przez historię wszechświata i badań nad jego ewolucją. Udało się panu połączyć publicystykę popularnonaukową z poważną rozprawą badawczą.

Próbowałem napisać tę książkę na dwóch poziomach: pierwszy miał być przeznaczony dla osób które się po prostu interesują kosmologią, a drugi poziom był skierowany do środowiska akademickiego. Chociaż jest to książka popularnonaukowa, przedstawia kompletnie nową teorię naukową. Zazwyczaj taką teorię prezentuje się najpierw poprzez specjalną publikację o charakterze czysto naukowym. Ale bywało też już w historii, że nowe i przełomowe hipotezy były ogłaszane w zwykłej książce, która miała jedynie cechy publikacji popularnonaukowej lub była pewnym zbiorem przemyśleń naukowca. Ja wybrałem tę drugą formę. Postanowiłem napisać książkę dla szerokiego odbiorcy, w której zaprezentuję nową teorię.

Dlatego w tej książce nie pojawia się zbyt wiele wzorów matematycznych i liczb?

Pisząc, taki sobie właśnie postawiłem warunek. Zresztą proszę zwrócić uwagę, że jej tytuł „O pochodzeniu czasu” („On the origin of time”) nawiązuje do tytułu wielkiego dzieła Karola Darwina „O pochodzeniu gatunków” („On the origin of spieces"). Tamta książka też nie miała cech monumentalnej rozprawy naukowej, a okazała się jednym z...