Późniejsza zapłata komplikuje rozliczenia podatkowe

Zdarza się, że wydatki dotyczące wytworzenia środka trwałego zostają poniesione po jego przyjęciu do użytkowania. Powstaje wtedy wątpliwość, czy należy zwiększyć jego wartość początkową i czy korygować już dokonane odpisy amortyzacyjne.

Zdarzają się sytuacje, w których pewne wydatki dotyczące wytworzenia środka trwałego zostają poniesione już po jego przyjęciu do użytkowania. Dzieje się tak przykładowo, gdy po wybudowaniu i oddaniu budynku do użytku płatność określonej część wynagrodzenia wykonawcy uzależniona jest od nieujawnienia się żadnych wad w ciągu określonego czasu. Powstaje zatem wątpliwość, czy takie wynagrodzenie, płatne po oddaniu środka trwałego do użytkowania, powinno zwiększać jego wartość początkową.

Koszt wytworzenia

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT w przypadku nabycia środków trwałych ich wartość początkową stanowi cena nabycia, a w przypadku wytworzenia za wartość początkową uznaje się koszt wytworzenia. Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do...