Polska, za którą ginęli

autor zdjęcia: IPN

źródło: Rzeczpospolita

Inskrypcja na cmentarzu na Monte Cassino

Żołnierze walczyli pod Monte Cassino za państwo będące kontynuacją Rzeczypospolitej Polskiej odrodzonej w 1918 r. A nie za zniewoloną, totalitarną atrapę utrzymywaną na sowieckich bagnetach.

Inskrypcja wykuta na filarze otwierającym cmentarz głosi, że jest to „cmentarz poległych w bitwie o Monte Cassino gdy prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej był Władysław Raczkiewicz, Naczelnym Wodzem – generał Kazimierz Sosnkowski, dowódcą 2 Korpusu Polskiego – generał Władysław Anders, ambasadorem RP przy Watykanie – dr Kazimierz Papee”. Nad nim umieszczona jest jedna z dwóch kamiennych rzeźb przedstawiających potężnego dumnego orła w koronie.

Alianckie pryncypia

To tylko pozornie niewiele znacząca informacja techniczna. W gruncie rzeczy to przypomnienie istoty państwa, za którego niepodległy byt ginęli pochowani tam żołnierze. Polski udział w tym wydarzeniu miał nie tylko wymiar militarny. Przede wszystkim był wołaniem o przestrzeganie wobec Polski zasad, jakimi owinięte były sztandary obozu alianckiego, głoszącego swą moralną wyższość nad państwami Osi. Zasad Karty Atlantyckiej, pod którymi podpisały się wszystkie państwa antyniemieckiej koalicji. Z nich wynikać miał przede wszystkim prawo do „przywrócenia niepodległości i niezależnych rządów w tych wszystkich państwach, które zostały pozbawione swej niepodległości”, „prawo wszystkich narodów do wyboru formy własnego rządu” oraz brak akceptacji aliantów dla „zmian terytorialnych, które nie zgadzałyby się z wolno wypowiedzianymi życzeniami narodów, których te zmiany dotyczą”....