![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
W sprawie odszkodowań dla ofiar wojny jeszcze kilka słów trudnej prawdy
Niemcy nie kultywują pamięci o zbrodniach. Ich edukacja to pedagogika wyparcia.
Rzadko kiedy krótki, tradycyjny tekst publicystyczny wywołuje szersze echo. A jednak to się zdarza. Mnie przydarzyło się ostatnio, kiedy odnosząc się do wizyty Olafa Scholza w Warszawie i kwestii odszkodowań dla żyjących ofiar wojny, przywołałem przykład mojego 90-letniego ojca, który jako dziecko, w czasie wojny, pracował niewolniczo w Prusach Wschodnich i nie ma szans na żadną rekompensatę, bo nie ma potwierdzających tego dokumentów. Odwołałem się przy tym nie do trudnego i w istocie kontrowersyjnego problemu reparacji, ale do czegoś dużo bardziej zrozumiałego, do ludzkiego poczucia sprawiedliwości. Bo to ta kategoria, wedle której zbrodnie z czasów wojny wobec indywidualnych ludzi, a zatem realna niesprawiedliwość, powinny być wynagrodzone.
Otrzymałem wiele listów i telefonów, ale najbardziej poruszyła mnie korespondencja od mieszkającego od wielu lat w Polsce Niemca, osoby znanej, acz chcącej pozostać anonimową. W kontekście mojego...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
