To przypomina apartheid

autor zdjęcia: HAZEM BADER/AFP

źródło: Rzeczpospolita

– W Strefie Gazy nie ma izraelskich osiedli. To zamknięta strefa, gdzie Izrael pojawia się jedynie w celach wojskowych, podczas różnego rodzaju rajdów. Gaza jest kontrolowana z zewnątrz, więc jej mieszkańcy czują ogromną izolację od świata – tłumaczy Nathan Thrall

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Sprzeciw wobec izraelskiego systemu kontroli nad Palestyńczykami bardzo zdystansował mnie od mojej rodziny i ich poczucia tego, co jest sednem żydowskości. Zmieniły się więc moje relacje z członkami rodziny, którzy mają bardzo nacjonalistyczne podejście do Izraela i nie są otwarci na jego krytykę. Rozmowa z Nathanem Thrallem, amerykańskim dziennikarzem nagrodzonym w 2024 r. Pulitzerem

Pańska książka koncentruje się wokół jednej historii – wypadku autobusu szkolnego przewożącego palestyńskie dzieci z 2012 r., w którym zginął syn Abeda Salamy, Milad. Jest to dla ciebie punkt wyjścia do rozpoczęcia wiwisekcji całego konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Dlaczego akurat to wydarzenie?

Po pierwsze, byłem niezwykle poruszony tą tragedią, ale widziałem w niej też coś bardzo symbolicznego – świadome zaniedbania wobec setek tysięcy ludzi żyjących po drugiej stronie muru w Zachodnim Brzegu. Najbardziej bolało to, jak bardzo intencjonalne były te lata zaniedbań, które dały o sobie znać akurat w tym jednym dniu. Po drugie, od dawna chciałem napisać opowieść, w której skompresuję całą historię konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Ludzie żyją tu w dużej segregacji. Z jednej strony całkowicie żydowskie społeczności, z drugiej całkowicie palestyńskie. Czasem te żydowskie społeczności – tak jak w przypadku miasteczka mojego bohatera Anaty (po hebrajsku Anatot) – żyją dosłownie na ziemiach Palestyńczyków, nie wchodząc z nimi w żadne interakcje. Dlatego miałem na uwadze ten wypadek, który nagle zetknął ze sobą te dwa światy, które normalnie się nie przecinają.

Są jeszcze inne poziomy?

Tak, jest jeszcze inny powód, bardziej przekalkulowany. To, co naprawdę...