Fiskus spyta o poniesioną stratę

Odpowiednie podejście do udokumentowania i wykazania straty ponoszonej na poszczególnych transakcjach lub na całej działalności może znacząco ograniczyć ryzyka związane z potencjalnymi pytaniami i zastrzeżeniami organów podatkowych.

Zasada ceny rynkowej, znana również jako arm’s length principle, ma kluczowe znaczenie w odniesieniu do rozliczeń w grupach kapitałowych. Zgodnie z tą zasadą transakcje między podmiotami powiązanymi powinny być przeprowadzane na warunkach, które byłyby zaakceptowane przez niezależne podmioty działające na wolnym rynku. Oznacza to, że ceny, warunki płatności, terminy dostaw oraz pozostałe warunki powinny być takie same jak te, które zostałyby ustalone między dwoma niezależnymi podmiotami.

W praktyce, jeśli transakcja kontrolowana, czyli transakcja między podmiotami powiązanymi, generuje stratę, może to sugerować, że warunki tej transakcji mogą nie być w pełni zgodne z warunkami rynkowymi. Niezależne podmioty działające na rynku dążą bowiem zwykle do maksymalizacji zysków i minimalizacji strat. Dlatego sytuacja, w której jedna ze stron transakcji kontrolowanej ponosi stratę, może wzbudzić zainteresowanie organów podatkowych.

Profil funkcjonalny ma znaczenie

W celu oceny skutków, jakie na gruncie przepisów o cenach transferowych wywołuje poniesienie w danym roku podatkowym straty na transakcji, należy w szczególności wziąć pod uwagę analizę profilu funkcjonalnego zaangażowanych podmiotów. Warto wskazać, że podmioty o ograniczonym ryzyku, takie jak dystrybutorzy czy producenci kontraktowi, zazwyczaj ponoszą istotnie mniejsze ryzyko...