Od maskotki do narzędzia sporu

autor zdjęcia: mat.prasowe

źródło: Rzeczpospolita

Superman to dzisiaj nie odpowiedź – to test. Na tolerancję, na empatię, na gotowość do słuchania, a nie narzucania. Najnowszy film o Supermanie (na zdjęciu) będzie miał premierę 11 lipca 2025 r.

Superman stał się ofiarą wojny kulturowej. Dla jednych to zdradzona ikona męskości, siły i narodowej dumy. Dla innych przestrzeń inkluzji, przebudowy mitu.

Nie ma już jednego Supermana. Jest ich tyle, ilu wyborców. W kampanii wyborczej, w pop-kulturze, na demonstracji – peleryna i litera „S” nie niosą już tylko nadziei. Stały się symbolem sporu o to, czym jest siła, empatia i wspólnota. Co politycy zrobili z Człowiekiem ze Stali i co komiksy mówią nam o polityce, której się wstydzimy?

Był czas, gdy Superman miał łączyć. Jego peleryna łopotała ponad podziałami, a litera „S” na piersi oznaczała tyle, co promień światła – nadzieję, że dobro jest możliwe i że nie wymaga kompromisów. Ale ten czas minął. Dziś Superman coraz częściej nie prowadzi już nikogo – jest prowadzony, wciągany w debatę, którą sam miał łagodzić. Nie stoi ponad wojną kulturową. Jest jej uczestnikiem. I ofiarą.

Od momentu, w którym DC Comics ogłosiło, że syn Supermana Jon Kent jest biseksualny, superbohater zyskał nowe pole bitwy: Twitter, Fox News, Kongres USA. Z jednej strony padały słowa o postępie i reprezentacji, z drugiej – o „zdradzie amerykańskich wartości”. Kilkanaście lat wcześniej inny komiksowy moment – decyzja Supermana o porzuceniu obywatelstwa USA – wzbudził podobne emocje. Dla jednych: wyraz uniwersalizmu. Dla drugich: symboliczna kapitulacja wobec „lewicowego globalizmu”.

Ale to nie nowość. Superman był figurą polityczną od samego początku – jako imigrant, który asymiluje się idealnie, jako obrońca uciśnionych robotników w...