Odkurzone nagrania, zapomniane skandale

Każda z płyt z błękitną okładką pozwala cofnąć się w czasie i posłuchać, jak grali na Konkursach Chopinowskich zwycięzcy, ulubieńcy publiczności lub zapomniani bohaterowie chwili.

Fonograficzna seria NIFC nosi podtytuł „Portrety najlepszych”, bo poszczególne płyty to zapisy występów zwycięzców trzech ostatnich Konkursów Chopinowskich – Julianny Awdiejewej, Seong-Jin Cho i Bruce’a Liu, a także tych, którzy przegrali z nimi o kilka zaledwie punktów. Powracają też w tych nagraniach i ci, którzy zdobyli szczególną sympatię słuchaczy: romantyczny Francuz François Dumont z 2010 r., ekscentryczny, nieprzewidywalny w interpretacjach Łotysz Georgijs Osokins (2015) czy zaledwie 17-letni w 2021 r. Kanadyjczyk J J Jun Li Bui.

Najciekawsi są jednak pianiści wydobyci z konkursowych archiwów, których ominęły najważniejsze nagrody lub stali się bohaterami sporów czy skandali, a potem zaistnieli na światowych estradach.

Meksykanin czy Belg?

Takim bohaterem stał się w 1960 r. reprezentant Meksyku Michel Block, który naprawdę był Belgiem. Urodził się w Antwerpii, a potem przeniósł się z rodzicami do Meksyku. Na Konkursie Chopinowskim triumfował wówczas Włoch Maurizio Pollini, którego talent wszyscy doceniali, ale gdy rudowłosy belgijski Meksykanin dostał jedynie wyróżnienie, jurorów zaczęto oskarżać o skrajną niesprawiedliwość. Awanturę postanowił załagodzić obecny w Warszawie wielki wirtuoz Artur Rubinstein,...