![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Mnożenie nieistotnych pytań
Mnożenie nieistotnych pytań
JAN STANISŁAW WITKIEWICZ
Dawno nie mieliśmy takiego skandalu w operze, jaki wybuchł obecnie za sprawą Andrzeja Żuławskiego, który wyreżyserował "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki w Teatrze Narodowym. Co istotniejsze - skandal nie dotyczy najnowszej inscenizacji dzieła tak ważnego w naszej kulturze, lecz raczej sposobu, w jaki obeszła się z nią rodzima krytyka.
Ktoś zaraz po zapadnięciu kurtyny powiedział, że było to najstraszniejsze wydarzenie, jakie spotkało Teatr Wielki od czasu wojennego bombardowania. "Gazeta Wyborcza" nazwała tę inscenizację "strasznym bełkotem", a "Polityka" doniosła o "Zbrodni w Narodowym". Tymczasem, moim zdaniem, spektakl ten nie jest dowodem słabości artystycznej reżysera, a gwałtowne reakcje świadczą raczej o bezradności krytyki, która nie potrafi sobie poradzić z propozycją odbiegającą od schematu obowiązującego na polskich scenach operowych. Niestety, krytyką muzyczną - poza nielicznymi wyjątkami - zajmują się u nas ludzie przypadkowi, a co najważniejsze, słabo zorientowani, jak wygląda życie muzyczne i operowe na zachód od Polski.
Pusty dźwięk
Nie mamy zresztą kontaktów z nowoczesnym teatrem na świecie, nazwiska śpiewaków, dyrygentów, a przede wszystkim...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
