![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Panu Bogu - Polacy
Panu Bogu - Polacy
OLGA TOKARCZUK
Najbardziej zdumiało ich to, że wszystko było źle zorganizowane, ale czego można się było spodziewać: ledwie skończyła się wojna, jeszcze dymiły niektóre gruzy, gdy je mijali pociągiem, jadąc przez dwa miesiące krajem spustoszonym w ojną. Pociąg stał całe tygodnie na zarośniętych trawą rampach. Między torami pasły się krowy. Rozpalali wtedy ogniska, a kobiety gotowały ziemniaczaną zupę. Nikt nie wiedział, dokąd jadą. Był wprawdzie kierownik pociągu, ale on zjawiał się rzadko iztajemniczą miną powtarzał: jutro ruszamy. Kiedy jednak przychodziło jutro, pociąg stał dalej inie wiedzieli, czy wyciągać spakowane pospiesznie garnki, znowu rozpalać ten ogień iobierać ziemniaki na kartoflaną zupę. Albo mówił, że czekają tam na nich całe wsie, puste murowane domy ze sprzętami, ojakich nie marzyli, że można tam mieć wszystko -- wchodzisz iwszystko twoje. Więc młode kobiety, karmiąc dzieci piersią, rozmarzały się oszafach pełnych jedwabnych sukienek, o skórkowych butach na obcasie, torebkach zpozłacanym zameczkiem, koronkowych serwetach iśnieżnych obrusach. Itak zasypiały ztym obrazem ludzkich dóbr pod powiekami, akiedy się rano budziły, było zimno imokro od rosy, bo wagony nie miały dachów, tylko deski, które ich mężowie przemyślnie zamienili wstropy.
Czasem znienacka pociąg ruszał ici, co się zagapili, gonili go, biegnąc po...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
