![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Głos rozpaczy
Głos rozpaczy
"Ziemia pod jej stopami" to książka najbardziej osobista ze wszystkich, jakie Rushdie napisał. Prywatne pożegnanie kraju dzieciństwa i lament człowieka żyjącego na emigracji.
ILUSTRACJA WIESŁAW ROSOCHA
ushdie - jedno z najgłośniejszych nazwisk współczesnej literatury. Urodzony w Indiach, ale piszący po angielsku, Salman Rushdie swoją ogromną sławę zawdzięcza jednak nie pisarstwu, a wydanemu na niego w lutym 1989 raoku wyrokowi śmierci. Wówczas to ajatollach Chomeini uznał autora "Szatańskich wersetów" winnym obrazy Mahometa i wiary muzułmańskiej.
Rushdie wciąż nie jest pewny następnego dnia, bo choć groźba pod jego adresem została pod naciskiem władz brytyjskich wycofana przez rząd w Teheranie, to fundamentaliści uważają, że fatwę może zdjąć tylko ten, kto ją ogłosił. A ajatollah Chomeini zmarł w czerwcu 1989 roku. Mimo to w ostatnich latach pisarz zaczął pokazywać się publicznie, uczestniczyć w spotkaniach z czytelnikami. Wciąż też prowokuje. Jego poprzednia książka, "Ostatnie westchnienie Maura", nie została dopuszczona do sprzedaży w części krajów arabskich, z krytyką spotkała się też najnowsza powieść - "Ziemia pod jej stopami".
Miłość i tęsknota
Jest to książka najbardziej osobista ze wszystkich, jakie Rushdie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
