![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Gdy gmina sprzedaje cudze
Gdy gmina sprzedaje cudze
Jeśli kupujący mieszkanie od gminy wiedział, że poprzedni właściciel nieruchomości domaga się na podstawie dekretu o tzw. gruntach warszawskich przyznania mu praw do niej, nie chroni go to, że w księdze wieczystej gmina figuruje jako właściciel. Sprzedaje bowiem cudze, a nabywca nie korzysta z tzw. rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z 21 listopada 2000 r. (sygn. I CKN 1014/2000).
Wspomniana rękojmia ma fundamentalne znaczenie dla funkcjonowania ksiąg wieczystych i pewności obrotu nieruchomościami. Zapisano ją w art. 5 ustawy z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. nr 19, poz. 147 ze zm.). Jej istotą jest, że w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze a rzeczywistym stanem prawnym (np. gdy nowy właściciel zaniedba wpisania swego prawa) treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto przez czynność prawną z osobą uprawnioną według księgi nabył własność albo inne prawo rzeczowe (np. użytkowanie wieczyste). Słowem, decydujące jest to, co zapisano w księdze.
Nie jest to oczywiście zasada bezwzględna. Przede wszystkim w myśl art. 6 ustawy rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni rozporządzeń nieodpłatnych (darowizn) albo dokonanych na rzecz nabywcy działającego w złej wierze. A w złej wierze jest ten, kto wie, że treść...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
