Uchwała Sądu Najwyższego - Izby Karnej z dnia 26 września 2002 r. (Sygn. akt I KZP 23/2002)
Uchwała z dnia 26 września 2002 r. (sygn. akt I KZP 23/2002)
Sąd Najwyższy Izba Karna w Warszawie na posiedzeniu w składzie: Przewodniczący: Sędzia SN Stanisław Zabłocki (spraw.) Sędziowie SN: Jacek Kubiak Dorota Rysińska
Protokolant: Piotr Wypych
przy udziale Zastępcy Prokuratora Generalnego Ryszarda Stefańskiego
w sprawie L.L.
po rozpoznaniu, przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k. przez Sąd Okręgowy w Poznaniu postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2002r., sygn. akt IV Ka 2175/01, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:
1. Czy wyrażony w art. 434 § 1 k.p.k., zakaz reformationis in peius oraz wyrażony w art. 443 k.p.k., tzw. pośredni zakaz reformationis in peius odnosi się także do decyzji podejmowanych przez prokuratora w stadium postępowania przygotowawczego?, jeśli zaś tak, to 2. czy wniesienie do sądu - wbrew temu zakazowi - aktu oskarżenia wywołuje wszelkie skutki wniesienia skargi, czy też powinno być, przy zastosowaniu art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k., uznane za czynność prawnie bezskuteczną?
uchwalił udzielić następującej odpowiedzi.
"1. W sytuacji, gdy postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia albo o jego umorzeniu zostało zaskarżone wyłącznie na korzyść podejrzanego, obowiązuje zakaz reformationis in peius,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta