![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Romantyczny ambasador
Wspomnienie o Stanisławie Gajewskim
Romantyczny ambasador
Nie tylko i nie przede wszystkim dla swych zasług i walorów osobistych, choć generał de Gaulle i jego najbliżsi współpracownicy znali już dobrze ambasadora Gajewskiego, zanim doszli do władzy w maju 1958 roku; cieszył się więc ich zaufaniem.
De Gaulle dzielił narody
na historyczne, z wielowiekową tożsamością i kulturą i wszystkie inne, stosunkowo niedawno ukształtowane. Polskę zaliczał do narodów historycznych. Toteż w kategoriach historycznych sytuował znaczenie Polski w Europie Środkowowschodniej. Mawiał, że reżimy o motywacji ideologicznej przychodzą i odchodzą, ograniczenia suwerenności zczasem mijają, a naród ztysiącletnią tradycją potrafi w sprzyjających okolicznościach odzyskać pełną niezależność.
Obiad w Pałacu Elizejskim był gestem zainteresowania Francji niezależnością Polski. Władysław Gomułka nie potrafił zrozumieć tego przesłania, jak przedtem nie podjął na czas inicjatywy gen. de Gaulle'a, sprecyzowanej w poufnej rozmowie z ambasadorem Gajewskim. Chodziło o niebagatelną dla Polski sprawę, bo wyrażenie przez Francję już w 1958 roku, jako jedynego wówczas państwa zachodniego, formalnego uznania granicy na Odrze i Nysie. Wiązało się to z zaproszeniem Polski do odgrywania w polityce międzynarodowej bardziej samodzielnej roli. Doktrynerstwo ideologiczne i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
