![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Arsenał minionych wieków
W okresie XII poł. XIV wieku przeważają natomiast okazy broni pozyskane w przypadkowych okolicznościach, co czyni niezwykle trudną ich interpretację i datowanie. Podstawową bronią polskiego rycerstwa spod Legnicy, a także sojuszniczych kontyngentów, była kopia, która wykształciła się z wczesnośredniowiecznej włóczni. W przeciwieństwie do swej uniwersalnej poprzedniczki, kopia była bronią tylko i wyłącznie konnego wojownika i służyła jedynie do zadawania pchnięć. Grot był niezwykle masywny i miał romboidalny bądź kwadratowy przekrój ułatwiający przebicie udoskonalonego pancerza. Grube, ciężkie, dochodzące do 4 metrów długości drzewce rycerz trzymał w prawej dłoni i zaciskał pod prawą pachą, przekładając je jednocześnie przez szyję rumaka tak, aby grot znajdował się w lewo od jego głowy. Oczywiście rozpęd bojowego rumaka zwielokrotniał siłę przebicia, przez co celny cios musiał mieć straszliwe skutki. Do drzewca...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
