Gdy praca polega na ciągłym podróżowaniu
Z problemem tym od dawna borykają się pracodawcy zatrudniający kierowców i przedstawicieli handlowych.
Do kwestii tej Sąd Najwyższy odniósł się m.in. w cytowanym na dF 11 wyroku z 23 czerwca 2005 r. (II PK 265/04). Sąd przyjął w nim - jako kryterium wyróżnienia typowej i nietypowej podróży służbowej - to, czy pracownik permanentnie przemieszcza się "z jednego do innego miejsca (miejscowości), stanowiącego konieczny element wykonywania zajęć, będących przedmiotem pracowniczego zobowiązania (np. przy pracy przedstawiciela handlowego)".
Innymi słowy - zdaniem SN - z podróżą służbową (choć nietypową) mamy do czynienia również wtedy, gdy przemieszczanie się jest zwykłą czynnością wchodzącą w zakres czynności pracowniczych wynikających z umowy o pracę - jeśli tylko dzieje się to poza miejscem pracy, określonym w umowie o pracę.
A co z definicją podróżyTaka interpretacja zdaje się jednak kłócić z definicją podróży służbowej sformułowaną przez Sąd Najwyższy w cytowanych wcześniej wyrokach z 11 kwietnia 2001 r. (I PKN 350/00): "Nie jest podróżą służbową stałe...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta