HERKULES MORKOW (1753 - 1829)
Po korpusie kadetów służył w preobrażeńskim pułku gwardii, a sławę zdobył na wojnach z Turkami. Zaufany towarzysz Suworowa, zdobywał z nim Oczaków (1788) i Izmaił (1790), a w obu szturmach zasłużył na najwyższe odznaczenia. Szczęście uśmiechnęło się doń w 1792 roku,gdy jako posłaniec Kutuzowa do Katarzyny II z wieścią o pokoju z Turcją w Jassach dostał od niej awans generalski. Zwolniony z armii przez Pawła I w 1799 roku już w stopniu generała-lejtnanta i z tytułem hrabiowskim, wrócił na krótko w 1812 r. na czele moskiewskiej milicji ( opołczenija).Nazwany przez Suworowa "rycerzem bez skazy i zmazy", Morkow znany był z wielkopańskich upodobań, szerokiego gestu i twardej ręki wobec poddanych.
a. n.