Rynsztunek przeciwników

autor zdjęcia: Marek Szyszko

źródło: Rzeczpospolita

Japoński czołgista przy lekkim czołgu typu Ha-Go 95 uzbrojony w pistolet półautomatyczny Nambu wz. m 1914

autor zdjęcia: Marek Szyszko

źródło: Rzeczpospolita

Sowiecki zwiadowca uzbrojony w pistolet maszynowy PPS 43 i granat wz. 33

Bronią, która najbardziej kojarzy się z Armią Czerwoną okresu drugiej wojny światowej, jest słynna pepesza, czyli Pistolet Puliemiot Szpagina obrazca (wzoru) 1941.

Krasnoarmiejec z PPS-em

Do 1945 roku zdążono dostarczyć wojsku przeszło 5 mln sztuk tego peemu, co czyni go najliczniej produkowanym pistoletem maszynowym w historii. Broń była dosyć toporna, niezbyt wygodna (zwłaszcza z magazynkiem bębnowym), ale niezawodna i trwała. Nie na tyle jednak, aby nie zaczęto szukać czegoś jeszcze tańszego i łatwiejszego w produkcji. Wzorców było pod dostatkiem, bowiem zdążono zapoznać się z zaletami niemieckiego MP 40 czy angielskiego stena.

I właśnie w tym kierunku poszedł Aleksiej Sudajew, opracowując tani, bardzo prosty w produkcji peem. Poza okładkami chwytu – drewnianymi, potem z tworzywa sztucznego, peem wykonany był całkowicie z metalu. Produkowano go metodą tłoczenia i punktowego zgrzewania, kolba była składana, co ciekawe, do góry, na komorę zamkową. PPS 43 (Pistolet Pulemiot Sudajewa wz. 43) działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego; dostosowany był jedynie do ognia ciągłego, posiadał bezpiecznik, a przerzutowy celownik miał dwie nastawy – na 100 i 200 m (podobnie...