![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Trudne wyzwania nad Wełtawą
Narysuj mi Kościół (2)
Trudne wyzwania nad Wełtawą
W Pradze pojawiłem się po raz pierwszy we wczesnych latach siedemdziesiątych. Miała stanowić pierwszy etap zakrojonej na kilka krajów wędrówki, poświęconej dyskretnym studiom nad sytuacją i pracą Kościoła w "demoludach".
Byłem uprzedzony, że i sytuacja, ipraca, wyglądają tam zupełnie inaczej, niż w Polsce, niemniej przeżyłem szok. Pierwsze wrażenie brzmiało: Kościoła tu nie ma. Przepiękne barokowe i rokokowe świątynie, nawet te otwarte przez komunistyczne władze dla kultu religijnego, stały zupełnie puste. Nie było wnich ani wiernych, ani nawet księży. Nie kręciło się wokół ani jedno dziecko, nikt nie próbował najuboższego handlu medalikami.
Smutek nikomu niepotrzebnych kościołów znałem wtedy już dobrze choćby z Francji, ale cisza świątyń Pragi była inna, złowroga, groźna. Straszyło w niej czeską bezpieką.
Miałem z Polski parę istotnych adresów, wiedziałem, na kogo trzeba się powołać. Przyjęto mnie nadzwyczaj serdecznie, jak kogoś z rodziny i -- zaczynając od abecadła -- zaczęto mi tłumaczyć, pokazywać, proponować kontakty. Już drugiej nocy trafiłem na kilkugodzinne "nieoficjalne" spotkanie parudziesięciu osób. Było trochę modlitwy, długa i zaskakująca dla mnie dyskusja filozoficzna, agapa ze sporą ilością piwa i dyskretne rozchodzenie się...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
