Tylko interpretacja indywidualna gwarantuje spokojny sen

Wiele przepisów podatkowych może być rozumianych w różny sposób. Co więcej, wykładnia fiskusa często się zmienia. Przed kosztownymi konsekwencjami zakwestionowania rozliczeń może uchronić tylko odpowiedź izby skarbowej

Interpretacja podatkowa to specyficzny twór. Jest to forma aktu administracyjnego, niebędąca ani decyzją, ani postanowieniem. Istnieją dwa rodzaje interpretacji: ogólne i indywidualne.

Pierwsze z nich wydawane są przez ministra finansów z jego własnej inicjatywy na podstawie art. 14a ordynacji podatkowej (dalej op).

Mają one zapewnić jednolite stosowanie prawa. Przykładem jest interpretacja z 21 czerwca 2011 (PT8/033/IO1/AEW/11/PT-571) dotycząca zasad rozliczania VAT przez wspólnoty mieszkaniowe. W praktyce interpretacje ogólne są wydawane niezmiernie rzadko. Na stronie internetowej Ministerstwa Finansów opublikowano ich do tej pory 25.

Zdecydowanie bardziej powszechne są interpretacje indywidualne. Zostały one uregulowane w dalszej części rozdziału 1a op. Formalnie interpretacje te są również wydawane przez ministra finansów, jednak na mocy rozporządzenia uprawnienie to zostało delegowane na dyrektorów izb skarbowych w: Poznaniu, Katowicach, Warszawie, Bydgoszczy, a od 1 kwietnia tego roku także w Łodzi.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może złożyć każdy zainteresowany: podatnik, płatnik lub inny podmiot (także osoby niemające miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce). Wniosek przesyła się do dyrektora izby skarbowej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę wnioskodawcy.

Jeśli...