Małżeństwo poza sporem

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

Nie sądzę, aby postanowienia konstytucji dostarczały twardych argumentów na rzecz konieczności prawnego uregulowania związków partnerskich – ocenia konstytucjonalista

W toczącej się dyskusji na temat tzw. związków partnerskich nagminnie mieszają się dwa wątki: moralno-obyczajowy, silnie zabarwiony religijnie, i prawny. Ważnym elementem prawnego wątku dyskusji jest ich dopuszczalność z konstytucyjnego punktu widzenia. Zanim przyjmie się akt regulujący kwestię ich normatywnego statusu, należy się zastanowić, czy samo ich ustawowe uznanie nie naruszy postanowień konstytucji RP z 1997 r. Rozstrzygnięcie tego problemu jest bardzo ważne, wręcz przesądzające.

Konstytucja RP z 1997 r. nie wypowiada się wprost na ich temat. Ale zawiera przepisy, które mogą się stać ważną wskazówką pozwalającą odpowiedzieć na pytanie, czy ustawowe uregulowanie związków partnerskich mieści się w jej granicach.

Chodzi tu o art. 18, który głosi: „Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej". Przepis ten wchodzi w skład rozdz. I konstytucji zatytułowanego  „Rzeczpospolita" i obejmującego najważniejsze zasady ustroju politycznego, społecznego i gospodarczego naszego państwa. Przepisem o podobnym znaczeniu jest art. 71 ust. 1 zd. 1, który brzmi: „Państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny". Należy on do zespołu tzw. przepisów programowych konstytucji, tj. tych, które wyznaczają główne...