Klekot na 50 par

autor zdjęcia: Tomasz Kłosowski

źródło: Rzeczpospolita

W sierpniu zaczynają się bocianie sejmy przed wielką wyprawą do Afryki

autor zdjęcia: Tomasz Kłosowski

źródło: Rzeczpospolita

Opiekun bocianów Piotr Hryszko

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Tomasz Kłosowski

źródło: Rzeczpospolita

Trzy gniazda na jednym dachu to w Żywkowie nic zaskakującego

Najlepsze gniazdo, z podgrzewaniem, na czynnym kominie, zajmują bociany, które pierwsze przyleciały do Żywkowa

Do tej stolicy kawał drogi. Choć dzień jest długi, już się ściemnia, a my jeszcze jesteśmy daleko od celu. W słabym świetle zmierzchu widzimy tylko, że im bliżej stolicy, tym pola są bardziej puste i rozległe. A i drogi coraz bardziej dziurawe. Wreszcie, za kolejnym zakrętem, stajemy przed okazałą bramą. Stolica tonie już w ciemności, ale na tle nieba, które w pełni lata nawet w środku nocy nie jest tutaj, na północy kraju, całkiem ciemne, majaczą dachy, a na nich okrągłe plamy wielkich gniazd...

Wraz z brzaskiem budzą nas donośne klekoty. Cały chór! Krzysztof Molewski, nasz przewodnik z Polskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków, radzi, żeby zacząć odwiedziny w tej stolicy od wieży. Postawiono ją wkrótce po tym, gdy w 1998 roku Towarzystwo przejęło pieczę nad bocianią ostoją, rozpoczynając projekt „Bociania wioska". Teraz wieża jest podwyższana, żeby za kilka złotych kto żyw mógł zajrzeć do najwyżej nawet posadowionych gniazd. Gniazda wieńczą kalenice stodół i kominy domostw, ciemnymi czapkami nakrywają słupy i co grubsze konary drzew. Żywkowo to dziewięć gospodarstw i aż 50 gniazd! Towarzystwo zakupiło osiem lat temu jedno z obejść, najmocniej obsadzane przez boćki. Od tego czasu PTOP osiedla tu swoich gospodarzy, uprawiających niefigurującą do niedawna w żadnych rejestrach formę gospodarki – rolnictwo na rzecz bocianów!

Sprytni latający...