Przy dłuższym grafiku trudno ustalić zasiłek
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych z przekroczenia tygodniowego wypłaca się dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego. Wlicza się go do podstawy świadczenia za czas absencji jak składnik za okres dłuższy niż miesiąc
Jeżeli pracownik jest objęty dłuższym niż jednomiesięczny okresem rozliczeniowym, to pracodawca nie powinien wypłacać dodatków z tytułu przekroczenia normy średniotygodniowej wraz z wynagrodzeniem za dany miesiąc (w którym godziny te zostały przepracowane), lecz dopiero z pensją za ostatni miesiąc okresu rozliczeniowego.
Obowiązek ten nie wynika wprost, ale pośrednio z przepisów. Zobowiązują one pracodawcę do udzielenia pracownikowi dnia wolnego od pracy w zamian np. za pracę wykonywaną w dniu wolnym od pracy wynikającym z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy (standardowo w sobotę) w terminie uzgodnionym z zatrudnionym do końca okresu rozliczeniowego (art. 1513 k.p.).
Praca w dniu wolnym, za który nie udzielono pracownikowi innego dnia wolnego w zamian, skutkuje przekroczeniem średniotygodniowej normy czasu pracy. Można je zatem ustalić dopiero w ostatnim miesiącu okresu rozliczeniowego. Pojawia się pytanie, jak traktować takie dodatki przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku?
Za pracę nadliczbową
Pracownikowi za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek, odpowiednio 50- lub 100-procentowy. Jego wysokość została uregulowana w art. 1511 § 1 k.p.
W praktyce przepis ten stosuje się przy ustalaniu dodatków z tytułu przekroczeń dobowych norm czasu pracy lub...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta