Albo pionierki, albo lakierki

autor zdjęcia: Krystian Dobuszyński

źródło: Reporter

Pionierka obozowa niemal profesjonalna. Gdyby jeszcze nie ten toi-toi na drugim planie...

źródło: Plus Minus

Kuchnia polowa na obozie lwowskiej drużyny męskiej w Kręciłowie. Cegły, darń, zacierkówka

źródło: Plus Minus

Obozowa jadalnia. Mickuny pod Wilnem, rok 1927

źródło: Plus Minus

Wybetonowany krąg ogniskowy w Jarosławcu. Wspomnień czar

Komórki w kieszeniach, toi-toie, a zamiast kuchni polowych – stołówka. Letnie obozy harcerskie zaczynają przypominać wczasy. Powód? Po pierwsze, biurokracja, która niszczy skautowskie tradycje. A po drugie i trzecie?

Mówią, że diabeł tkwi w szczegółach. Zatem szczegół: na związanym z ZHP portalu natropie.pl Radosław Rosiejka – jak czytamy – przez dwa lata drużynowy 159. Poznańskiej Drużyny Wędrowniczej z Hufca Piast Poznań – Stare Miasto, wspominając ubiegłoroczną Wędrowniczą Watrę, narzeka na kulinarne lenistwo koleżeństwa-druhów.

– Można zaryzykować stwierdzenie, że obecnie wędrownicy opierają swoją dietę na zupkach chińskich – pisze poznański harcerz. – Jak było na zlocie? Po przedpołudniowych zajęciach można było dostrzec kolejkę po wrzątek. Prawie wszyscy w tej kolejce zalewali gorącą wodą zupki instant.

Bez kwaterki, lecz z kelnerką

Rosiejka się temu dziwi, wskazując, jak różne rzeczy można upichcić (jeśli się chce) na trasie czy obozie (ZHP, wzorem brytyjskich skautów, wydał nawet swoją książkę kucharską), i za pomocą czego. I konkluduje: – W końcu jesteśmy wędrownikami, a to do czegoś zobowiązuje. Nie powinniśmy iść na łatwiznę.

Harcerze na łatwiznę? Jak widać. Może więc warto zadać pytanie, czy także inne harcerskie aktywności nie zaczynają przypadkiem zmierzać ku modelowi instant. Zanim ktoś przy ognisku nie trąci strun gitary i nie zanuci: „Dziś prawdziwych harcerzy już nie ma".

Ligia skończyła właśnie trzecią klasę i do Jarosławca, na obóz harcerski, przyjechała z grupą zuchów. Mieszka w murowanych pawilonach...