Tłumna Kenia bez turystów

autor zdjęcia: Jędrzej Bielecki

źródło: Plus Minus

autor zdjęcia: Jędrzej Bielecki

źródło: Plus Minus

Garstka owoców na sprzedaż: kenijska codzienność

autor zdjęcia: Jędrzej Bielecki

źródło: Plus Minus

Słonie już napojone: kenijska idylla

Właśnie rozpoczyna się sezon na safari, a trudno o lepsze niż w Kenii. Kłopot w tym, że kraj, który pół wieku temu był ulubioną kolonią Wielkiej Brytanii, szybko staje się jednym z bardziej niebezpiecznych miejsc Afryki.

Gigi ma głos równie głęboki, czysty i piękny jak Tina Turner. A urodą młoda dziewczyna bije amerykańską gwiazdę na głowę. Ale koncertu wokalistki zespołu Mombasa Roots słucha tego wieczoru tylko kilkunastu gości: paru Francuzów, dwóch Holendrów, wyraźnie dobrze sytuowana rodzina z Nigerii i ja.

– Rok temu o tej porze hotel był pełen. Ale teraz Europejczycy boją się przyjeżdżać do Kenii: brytyjskie władze nawet oficjalnie to odradzają. Niektóre hotele już zostały zamknięte, inne ledwie co piąty pokój mają zapełniony – mówi mi Maggie Okero, która na chwilę opuściła sklep z pamiątkami hotelu Mombasa Beach, aby posłuchać szlagierów muzyki pop w wykonaniu Gigi.

– Wiesz, mzungo („biały" w języku bantu), ja bym za ciebie wyszła choćby dziś i pojechała do Europy. Tu jest ciężko – dodaje nagle pół żartem, pół serio.

Dla dwudziestoparoletniej dziewczyny, podobnie jak tysięcy innych mieszkańców największego kenijskiego portu, przyjezdni z Europy to jedyna nadzieja na lepsze życie.

Sześć razy w tygodniu Maggie wsiada o świecie do matatu (busika), który za 30 szylingów po półtorej godziny dowozi ją z obrzeży aglomeracji do rejonu, w którym nad Oceanem Indyjskim stoją hotele zachodnich sieci. To nie jest łatwe życie. Przy cenach,...