![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
O (nie)znajomości łaciny
Oburza mnie, a niekiedy i śmieszy, nie sama nieznajomość łaciny wśród prawie wszystkich polityków i wielu dziennikarzy, lecz intencja jej używania połączona z przekonaniem, że „ciemny lud wszystko kupi” – pisze sędzia.
Nie wyrażam zgody na „beneficjenta", choć – według słownikowego sensu – jest to ktoś, kto „czyni dobro" (scilicet, przynosi nam korzyść).
Niniejszym ogłaszam permanentną krucjatę przeciwko nadużywaniu i okaleczaniu łaciny przez (prawie wszystkich) polityków i (znaczną liczbę) dziennikarzy.
Wstyd i kompromitacja
W swoim dziele o teorii wymowy „De optimo genere oratorum. Partitiones oratoriae" słynny orator, prawnik i polityk rzymski M. T. Cicero (żył w latach 106–43 przed Chrystusem) napisał: „Non tam praeclarum est Latine scire, quam turpe nescire", co w dość wiernym tłumaczeniu znaczy: „Znajomość łaciny może nie jest przedmiotem chluby, jednak jej nieznajomość przynosi wstyd". Wstyd, a nawet kompromitację osób ze środowisk opiniotwórczych, również w czasie i miejscu, w którym żyjemy, ponieważ naszą europejską tożsamość kulturową i cywilizacyjną ukształtowały i kształtują w dalszym ciągu trzy czynniki, którymi są:
a) etyka judeochrześcijańska z jej zasadą wolnej woli,
b) personalistyczna filozofia grecka z jej słynnym twierdzeniem Protagorasa z Abdery „człowiek jest miarą wszech rzeczy" (omnium rerum modus et mensura homo est) oraz
c) prawo rzymskie (a więc łacina) z jego niezliczonymi, honorowanymi również...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
