O pożytkach z królików

źródło: Bridgeman/Corbis

Aniołowie obiecują Abrahamowi potomstwo (z lewej): fragment drzwi do florenckiego baptysterium dłuta Lorenzo Ghilbertiego

Gdy czytam wpisy internetowe pod informacjami o tym, 
ile mam dzieci, nie mogę wyjść ze zdumienia, jak wiele nienawiści i agresji rodzi fakt posiadania większej rodziny niż przeciętna. Nigdy nie spotkałem się – i dobrze – z takimi samymi opiniami wobec ludzi z jednym dzieckiem czy bezdzietnych.

Tomasz  P. Terlikowski

„Katolik nie musi być jak królik" – oznajmiły ostatnio światowe media, powołując się na nieszczególnie precyzyjną i rzeczywiście zawierającą słowa o katolikach i królikach wypowiedź papieża Franciszka. I choć sam Ojciec Święty wielokrotnie podkreślał, że wielodzietność jest wartością, a otwartość na życie pozostaje istotnym elementem małżeństwa chrześcijańskiego, to, niestety, po tych słowach (gdy się je odpowiednio zinterpretuje, weźmie pod uwagę specyfikę retoryki papieża – nie ma w nich nic zaskakującego, poza użyciem potocznego sformułowania) pozostało wrażenie, że Franciszek znowu zmienia katolickie nauczanie. A tak nie jest.

Kościół nigdy nie nauczał, że wielodzietność jest obowiązkiem katolika, zwłaszcza że w wielu przypadkach samotność czy małodzietność nie są wyborem, ale krzyżem, który dotyka ludzi. Nie nauczał też, że ci, którzy mają więcej dzieci, są lepszymi katolikami. A i sam Franciszek nie zaczął nauczać, że otwartość na życie (czyli właśnie zachęta do wielkodusznego przyjmowania kolejnego potomstwa) przestaje być istotnym elementem katolickiego przeżywania małżeństwa.

Prokreacja była i jest jednym z dwóch istotnych celów, dla których ludzie zakładają rodzinę.

Znak błogosławieństwa

Nie jest to nauczanie, które można by uznać za nakładanie...