Polityczny detoks Kaczyńskiego

źródło: archiwum prywatne

Przeprowadzka Donalda Tuska do Brukseli zakończyła jeden z najzacieklejszych 
i zarazem najbardziej osobistych sporów politycznych III RP. Ten konflikt stracił rację 
bytu. Skoro nie ma Tuska, to i Kaczyński 
nic już nie musi – pisze publicysta.

O kondycji Prawa i Sprawiedliwości najlepiej świadczą zdjęcia, jakie przedostały się do mediów z prezesem w roli głównej. Jarosław Kaczyński jest na nich uśmiechnięty i wyluzowany. A to pije piwo ze znajomymi, a to pływa łódką po jeziorze, a to pokazuje się z młodymi ludźmi. Żadnego stresu. Żadnego napięcia. Czysty luz.

Zrozumiał, że jego siła leży zupełnie gdzie indziej

Takiego samego wyluzowanego Kaczyńskiego zobaczyliśmy w sobotę na konwencji PiS. To nie był prezes, który zionie agresją wobec swoich politycznych przeciwników. To nie był Kaczyński, który gdy mówi o ludziach, z którymi jest w politycznym sporze, to słuchający czuje, że ma zaciśniętą pięść. To nie był prezes, który dzieli Polaków na tych, którzy są tam, „gdzie stało ZOMO", i tych, którzy znajdują się po właściwej stronie, gdyż stoją obok niego.

Zobaczyliśmy Kaczyńskiego, po długiej zresztą publicznej abstynencji, odświeżonego, jakby wrócił nie tyle po jakiejś odnowie biologicznej ze spa, ile po swoistym psychologicznym detoksie.

Co takiego się stało, że Kaczyński ma tak dobry humor, że tryska optymizmem i mówi o potrzebie dialogu i szacunku? Nie został przecież ani prezydentem, gdyż prezydenturę sprzątnął mu sprzed nosa namaszczony zresztą przez niego Andrzej Duda. Nie jest też...