Rzeka podziemna

Wprowadzenie stanu wojennego i zawieszenie działalności m.in. „Solidarności", a następnie jej zdelegalizowanie nie oznaczało dla władz powrotu do sytuacji sprzed Sierpnia '80.

Rewoltę „S" komuniści postanowili zdławić siłą. Utworzona bez wystarczającego oparcia w prawodawstwie PRL Wojskowa Rada Ocalenia zakazała strajków, manifestacji i wszelkich form protestów. Zawieszono działalność stowarzyszeń i związków zawodowych oraz wydawanie większości pism, wprowadzono godzinę milicyjną i zmilitaryzowano wiele zakładów przemysłowych. Przerwano łączność telefoniczną, przesyłki pocztowe objęto cenzurą, zamknięto granice państwa. Za łamanie rygorów groziły drakońskie kary.

Wraz z przejęciem władzy przez WRON rozpoczęto akcje „Azalia" (zajęcie budynków telekomunikacyjnych), „Jodła" (internowanie działaczy opozycji) i „Klon" (przesłuchania działaczy opozycji). W zastraszaniu i pacyfikowaniu oporu społeczeństwa zaangażowano 30 tys. funkcjonariuszy MO i ZOMO, kilkanaście tysięcy funkcjonariuszy SB oraz 70 tys. żołnierzy. Na ulice miast wyprowadzono blisko półtora tysiąca czołgów, 2 tys. transporterów opancerzonych.

Do grudnia 1982 r. przez tzw. ośrodki odosobnienia przewinęło się niemal 10 tys. osób. Aktywistów „Solidarności" przetrzymywano przeważnie w zakładach karnych i aresztach śledczych; nieliczni trafili do zaadaptowanych na ten cel domów wczasowych. Na początku listopada 1982 r....