Wyższe zobowiązania wiążą, gdy nie są nadmierne
Jeśli pracodawca przyzna załodze dodatkowe świadczenia w umowie lub porozumieniu zbiorowym, może od nich odstąpić tylko wyjątkowo. Dotyczy to m.in. pensji ustalonej w rażąco wygórowanej, niczym nieuzasadnionej wysokości.
Ryszard Sadlik
Pracodawca ma prawo przyznać pracownikowi dodatkowe uprawnienia, które nie wynikają wprost z kodeksu pracy lub innych ustaw. Dochodzi do tego albo w porozumieniu zbiorowym z pracownikami, albo w indywidualnej umowie o pracę. Zgodnie bowiem z art. 18 § 1 k.p. postanowienia umów o pracę oraz innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy, nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy. Nie budzi więc wątpliwości, że dopuszczalne są bardziej korzystne dla pracowników. Dotyczy to np. ekstraświadczeń dla zatrudnionych, np. dodatkowej premii, wyższej odprawy czy zwrotu kosztów nauki.
Sąd Najwyższy w wyroku z 18 marca 2015 r. (II PK 110/15) wskazał wyraźnie, że różnego rodzaju świadczenia dodatkowe (tzw. pozapłacowe) – na zasadzie wynikającej z art. 18 k.p. – mogą być przyznawane bezpośrednio w zawartej umowie o pracę między pracodawcą a pracownikiem. W tej konkretnej sprawie szef zobowiązał się, że w czasie zagranicznego pobytu służbowego z rodziną w całości pokryje koszty uczęszczania dziecka pracownika do zagranicznej szkoły. Takie zobowiązanie SN uznał za wiążące firmę.
SN zwraca też uwagę,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta