Anglik z Aleksandrii

źródło: The Granger Collection/Forum

Lawrence Durrell przez całe życia szukał słońca Południa: urodzony w Indiach, mieszkał na Korfu, był dyplomatą w Egipcie i na Cyprze, wreszcie osiadł w prowansalskim Sommières

źródło: Plus Minus

Lawrence Durrell, „Prowansja”, W.A.B., Warszawa 2015

Henry Miller odradzał Durrellowi usunięcie z powieści fragmentów śmiałych obyczajowo. Debiutant ugiął się przed wydawcą. Ale „Kwartet Aleksandryjski" i tak urzeka.

Lawrence Durrell był ostatnim pisarzem dwóch wspaniałych imperiów: imperium brytyjskiego i imperium powieści modernistycznej. Przyszedł na świat w 1912 roku w Dźalandharze jako dziecko urodzonych w Indiach Brytyjczyków. Do Anglii pierwszy raz trafił w wieku 11 lat, kiedy posłano go do szkół. Nie radził sobie za dobrze, narzekał na angielską monotonię, czuł się wyobcowany, nie dostał się na studia do Cambridge, ciągle trwonił przesyłane przez rodziców pieniądze. Pisać zaczął już jako ośmiolatek, poezją na poważnie zajął się ledwie siedem lat później. Debiutował w wieku 19 lat, a ledwie cztery lata później wydał pierwszą powieść, która sprzedała się tak źle, że kiedy publikował drugą, ceniona londyńska oficyna Faber & Faber zgodziła się ją wydać tylko pod warunkiem, że ukaże się pod pseudonimem.

Surowa twarz Afrodyty

Durrell szybko okazał się nieodrodnym synem imperium. Nie mógł znieść angielskich zim i choć jako Brytyjczyk dorastający w kolonii żywił w głębi duszy romantyczną tęsknotę za Anglią, czyli „domem", to w 1935 roku przeniósł się na wyspę Korfu. Wkrótce dołączyła do niego cała rodzina, w tym żona Nancy Myers. Pierwsza z czterech. W Grecji mieszkali do 1941 roku. Uciekli stamtąd przed niemiecką inwazją. Wojna, która doprowadziła do ostatecznego upadku starego świata i imperium brytyjskiego, sprawiła...