XV wiek: Triumf pod Grunwaldem

źródło: Wikipedia

Bitwa pod Grunwaldem na słynnym obrazie Jana Matejki

źródło: Wikipedia

Jan Długosz opis bitwy pod Grunwaldem zawarł w swoich „Rocznikach”

606 lat temu zwycięstwo połączonych sił polsko-litewskich pod dowództwem Władysława Jagiełły i jego brata Witolda położyło kres rosnącej potędze zakonu krzyżackiego.

W 1226 r. książę kujawsko-mazowiecki Konrad I Mazowiecki zwrócił się do Hermanna von Salzy, wielkiego mistrza Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie z prośbą o wsparcie jego wysiłków w walce z nękającymi jego ziemie pogańskimi plemionami Prusów. W zamian za pomoc Konrad Mazowiecki nadał zakonowi ziemię chełmińską.

W ten sposób wnuk Bolesława Krzywoustego całkiem nieświadomie przyczynił się do budowy pierwszego w historii państwa zakonnego. Akcja chrystianizacyjna przeciw Prusom zakończyła się w 1283 r. upadkiem trwającego 23 lata powstania pruskiego. Prusacy jako etniczna odrębność plemienna przeszli do historii, a rycerze zakonni nabrali apetytu na coraz większe obszary ziem polskich i litewskich, nasycając podbite tereny elementem germańskim.

Kroniki Długosza jako nieco wątpliwe źródło historyczne

Nasza wiedza o bitwie pod Grunwaldem opiera się głównie na informacjach przekazanych przez Jana Długosza w „Rocznikach, czyli kronikach słynnego Królestwa Polskiego". Należy przy tym pamiętać, że kronikarz urodził się 1 grudnia 1415 r. w Brzeźnicy, a więc przeszło 5 lat po bitwie pod Grunwaldem. Pamięć o tym wydarzeniu musiała być silna w rodzinie Długoszów, gdyż ojciec autora „Roczników", Jan...