Podatkowe reguły zafałszują dane w sprawozdaniu

źródło: Rzeczpospolita

Firmy, które stosują podatkowe stawki amortyzacyjne do celów rachunkowych, wykazują zniekształcony wynik finansowy. Odpisy liczone zgodnie z ustawą o CIT nie uwzględniają bowiem okresu ekonomicznej użyteczności środków trwałych. Dominik Biel

- Jesteśmy firmą produkcyjną, w związku z tym znaczą część naszego majątku stanowią środki trwałe (głównie maszyny produkcyjne). Stosujemy wycenę środków trwałych w cenie nabycia pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne. Stawki amortyzacji określaliśmy na podstawie wykazu stawek stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o  podatku dochodowym osób prawnych. Czy jest to właściwe podejście? – pyta czytelnik.

Podstawą rozważań na temat stosowania stawek wymienionych w ustawie o CIT do wyceny środków trwałych w sprawozdaniu finansowym sporządzonym na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości jest określenie celów obu ustaw. Celem nadrzędnym wszystkich ustaw podatkowych jest ustalenie prawidłowego zobowiązania podatkowego. Podatnicy wykazują naturalne skłonności do zaniżania swoich zobowiązań podatkowych, zatem ustawy podatkowe muszą w sposób jasny i jednoznaczny określać sposób ich kalkulacji, tak aby pozostawić podatnikowi wybór tylko w określonym obszarze. Nadrzędnym celem ustawy o rachunkowości jest natomiast rzetelne przedstawienie sytuacji majątkowo-finansowej jednostki gospodarczej.

Inne cele regulacji

Zasady rozliczania odpisów amortyzacyjnych są doskonałym przykładem obrazującym te rozbieżności. Ustawa o CIT w załączniku nr 1 wskazuje maksymalne stawki, które może stosować przedsiębiorca (poza pewnymi wyjątkami),...