![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak zaliczyć nieściągalną wierzytelność do kosztów podatkowych
Uprzednie zarachowanie niezapłaconej faktury jako przychodu należnego, odpisanie jej jako nieściągalnej i właściwe udokumentowanie jej nieściągalności pozwoli uniknąć firmie negatywnych skutków nierzetelności dłużnika.
Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z ryzykiem. Objawia się ono w różny sposób. Jednym z nich jest możliwość trafienia na nierzetelnego kontrahenta, który nie płaci należności. Podatnik jednak nie zawsze musi ponosić negatywne konsekwencje zachowania swojego dłużnika, ponieważ po spełnieniu określonych warunków może zaliczyć nieściągalną wierzytelność do kosztów uzyskania przychodu.
Co do zasady, wierzytelność odpisana jako nieściągalna nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów (co wynika z art. 16 pkt 25 ustawy o CIT). Jednak po spełnieniu określonych warunków nieściągalna wierzytelność może być ujęta w rachunku podatkowym. Warunkami uznania wierzytelności za koszt są:
- jej uprzednie zarachowanie jako przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,
- odpisanie jej jako nieściągalnej oraz
- udokumentowanie w sposób określony w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT.
Uwaga! Zaliczeniu do kosztów podlegają tylko wierzytelności nieprzedawnione, w kwocie netto, tj. bez VAT.
Do sposobów dokumentacji nieściągalnej wierzytelności wymienionych w art. 16 ust. 2 ustawy o CIT należą:
- postanowienie o nieściągalności,
- postanowienie sądu,
- protokół sporządzony przez podatnika.
Postanowienie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
