Polski węgiel nie jest na straconej pozycji

Rozsądek ekonomiczny i bezpieczeństwo energetyczne kraju nakazują przy wyborze źródeł energii zachować jak największą autonomię surowcową.

Sławomir horbaczewski

Rośnie nacisk na ekologię i wykorzystywanie społecznych obaw do wdrażania – poprzez regulacje UE i traktaty międzynarodowe – rozwiązań, które często tylko pozornie mają cel proekologiczny. Faktycznie bywają korzystne dla producentów rozwiązań technologicznych wykorzystywanych w energetyce odnawialnej, np. turbin wiatrowych. Dlatego u podstaw decyzji co do kierunku rozwoju polskiej energetyki leżeć muszą względy ekonomiczne, a przede wszystkim społeczne i polityczne.

Trzeba iść pod prąd

Rozsądek ekonomiczny i bezpieczeństwo energetyczne kraju nakazują zachować jak największą autonomię surowcową i lokalizować jak największą część łańcucha wytwarzania energii elektrycznej – od wydobycia surowca poprzez jego transport do wykorzystania w elektrowniach – w kraju. I to mimo faktu, że naszym podstawowym surowcem energetycznym jest węgiel kamienny i brunatny, który ze względu na większą emisję CO2 jest uznawany przez organizacje proekologiczne oraz Unię Europejską za „zło wcielone" energetyki, które jak najszybciej trzeba wyeliminować różnymi formalnymi limitami i obostrzeniami finansowymi.

Polska elektroenergetyka stoi przed koniecznością modernizacji i rozbudowy infrastruktury z uwagi na rosnące potrzeby energetyczne rozwijającej się gospodarki (efekt...